Şüphesiz hizipler, toplandılar etrafımda,

Ne kadar adamları varsa, her biri, bir yanımda!

Hepsinin düşmanlıkları gayet açık bir halde,

Ben mağfirete eriştiğim için çabaları kalleşçe!

Oğullarını ve kadınlarını izlesinler diye topladılar,

Beni ise çıkılması zor bir ağaca bağladılar!

Garipliğimi, hüzün ve kederimi ancak Allah’a şikâyet ederim,

Onların bana verdiği ızdırabı ise Rabbime havale ederim!

Ey Arşın sahibi! Bana yapılmak istenen şeye karşı sabır ver,

Paramparça olmuş bedenime takılmadan, biten umuduma karşı güç ver!

Eğer Allah dilerse, kesilmiş parçaları birleştirerek bereket verir,

Ben her şeye razı iken onlar küfür veya ölüm arasında seçim için bana eziyet verir!

Hâlbuki benim gözlerim sabırsızlık göstermeden yaş dökmekte,

Etrafımı saran ölümden kaçmadan, güle güle vuslata yürümekte!

Allah’ın adına yemin olsun ki Müslüman olarak öldükten sonra ne gam bana,

Bedenim hangi tarafa düşerse düşsün, ne yazar bundan sonra!

Ben düşmana ne bir zillet, ne bir korku yansıtacak değilim,

Dönüşüm Allah’a olduktan sonra, ben O’na büyük bir sevinç ile giderim!

1]Sahâbe’nin gözde simalarından biri olan Hubeyb b. Adî (v.4/625) Recî Vakası esnasında tutuklanmış, sonra Mekke’ye getirilerek, yakınları Bedir’de öldürülen müşriklere satılmıştı. Bir müddet Mekke’de hapiste tutulan Hubeyb b. Adî, arkadaşı Zeyd b. Desine ile birlikte şehit edilmişti. Çok feci bir şekilde şehadet şerbetini içen Hz. Hubeyb, son anlarında bir şiir okumuştu. Başta İbnHişam’ınes-Sîre’si olmak üzere (İbnHişâm, es-Sire,III, 250) birçok kaynakta yer alan bu şiiri Muhammed Emin Yıldırım hocamız tarafından Türkçe’ye uyarlanmıştır.