Hz. Peygamber’in (sas) dünyasında şairlerin özel bir yeri vardı. Bu şairlerden bir tanesi de ensârın gözde isimlerinden Abdullah b. Revahâ (h.8/m.629) idi. Mûte Savaşı’nda İslam ordusunun üçüncü komutanı olan Abdullah b. Revahâ (ra), o savaşta şehit olmuştu. Uhud Gazvesi’nin ardından Medine’ye dönerlerken, Hz. Peygamber’in (sas) istediği ile bu şiiri okumuştu. Başta İbn Hişâm’ın es-Sîre’sinde (III/162,163) olmak üzere birçok kaynakta yer almakta olan bu şiirin Türkçe uyarlaması, Muhammed Emin Yıldırım hocamız tarafından yapılmıştır.

Gözlerden yaş akması, kendisine vacip olan gözlerim ağladı,

Artık ne o akıttığı gözyaşları ne de sabahlara kadar süren feryadı figanı,

Kurtarmaz Allah’ın aslanını.

Bu Hamza mıdır katledilen adam?

Onunla birlikte maruz kaldı musibete Müslümanların tümü,

Hem orada Resûle de isabet etmişti o musibetlerin bütünü.

Ey Ebû Ya’la (Hamza)! Tüm engeller yıkıldı senin için,

Sen ki Hakk’a vasıl olmuş şeref ve iyilik sahibisin,

Cennetlerde senin üzerine olsun Rabbinin selamı.

O cennetler ki ebedi nimetler manzumesi,

Metin ve sabır size ey hayırlı Haşim sülalesi!

Tüm bereket ve güzellikler sizin üzerinize (ey Peygamber ailesi!)

Allah Resûlü bu acı karşısında yine de kerim ve sabırlıdır,

Böyle bir hüzne rağmen ne konuşursa Allah’ın emri ile konuşur.

(Kureyş’in atası) Lüey’e benden kim haber ulaştırır,

Bu günden sonra aramızda bir harp dönüp dolaşır,

Bundan böyle tatmadıkları lezzetleri kılıçlarımız tattırır.

Ciğerlerin susuzluktan yandığı o günde,

Unuttunuz mu vurduğumuz darbeleri Bedir’de

Yakalamıştı ölüm sizi sabahın erken vakitlerinde.

O gün sabah vakti Ebû Cehil devrildi yere,

Halkalar çizdi akbabalar onun cesedinde,

Utbe ve oğlu da serildi aynı vadiye.

Şeybe’yi de keskin bir kılıç adeta biçti ikiye,

Göğsünün ortasına atıldı asil bir mızrak mahirce,

Böylece Ümeyye de yıkıldı yere boylu boyunca.

Benî Rebia’nın önlerinde kalanlara soruyorlar,

Kaldı mı kılıçlarımızı aranızda tatmayanlar,

Kestiğimiz başlarla bugün köreldi kılıçlar.

Ey Hind! Hatırla o günleri ve ağla,

Dolsun gözlerin o büyük hüzünlerle yaşla!

Ey Hind! Başkasının acısına sevinme erkenden,

Zira “İnne izzeküm zelilü/izzetiniz zilletinizdir” unutma!

Abdullah b. Revahâ (v.8/629)